Koniugacja czasownika zwiebeln we wszystkich czasach w języku niemieckim
Oto tabele koniugacyjne czasownika zwiebeln w języku niemieckim. Aby wyszukać odmianę innego czasownika w języku niemieckim, kliknij tutaj.
Koniugacja czasownika "zwiebeln" w czasach Indikativ
Czasy Indikativ są najczęściej używanymi czasami koniugacyjnymi w języku niemieckim. Umożliwiają one przywołanie rzeczywistego faktu lub czynności bez odbiegania od rzeczywistości.
Präsens
- ich zwieble
- du zwiebelst
- er/sie/es zwiebelt
- wir zwiebeln
- ihr zwiebelt
- Sie zwiebeln
- ich zwiebele
- du zwiebelst
- er/sie/es zwiebelt
- wir zwiebeln
- ihr zwiebelt
- Sie zwiebeln
Perfekt
- ich habe gezwiebelt
- du hast gezwiebelt
- er/sie/es hat gezwiebelt
- wir haben gezwiebelt
- ihr habt gezwiebelt
- Sie haben gezwiebelt
Präteritum
- ich zwiebelte
- du zwiebeltest
- er/sie/es zwiebelte
- wir zwiebelten
- ihr zwiebeltet
- Sie zwiebelten
Plusquamperfekt
- ich hatte gezwiebelt
- du hattest gezwiebelt
- er/sie/es hatte gezwiebelt
- wir hatten gezwiebelt
- ihr hattet gezwiebelt
- Sie hatten gezwiebelt
Futur I
- ich werde zwiebeln
- du wirst zwiebeln
- er/sie/es wird zwiebeln
- wir werden zwiebeln
- ihr werdet zwiebeln
- Sie werden zwiebeln
Futur II
- ich werde gezwiebelt haben
- du wirst gezwiebelt haben
- er/sie/es wird gezwiebelt haben
- wir werden gezwiebelt haben
- ihr werdet gezwiebelt haben
- Sie werden gezwiebelt haben
Koniugacja czasownika "zwiebeln" w czasach Imperativ, Partizip i Infinitiv
Czasy Imperativ i Partizip w koniugacji języka niemieckiego. Są one powszechnie używane.
Imperativ w języku niemieckim jest używany, aby wydawać rozkazy, żądać czegoś od kogoś lub po prostu prosić kogoś o zrobienie czegoś. Ten nastrój gramatyczny jest często używany w języku niemieckim. Partizip I i Partizip II są używane zamiast odmienionych czasowników lub przymiotników. Partizip II jest używany do tworzenia czasów złożonych, jak również formy biernej w języku niemieckim.
Imperativ Präsens
- zwieble (du)
- zwiebeln wir
- zwiebelt ihr
- zwiebeln Sie
Koniugacja czasownika "zwiebeln" w Konjunktiv I w języku niemieckim
Głównym zastosowaniem czasu Konjunktiv I w języku niemieckim jest mowa pośrednia, czasy te są rzadziej używane w języku niemieckim.
Konjunktiv I Präsens
- ich zwieble
- du zwieblest
- er/sie/es zwieble
- wir zwieblen
- ihr zwieblet
- Sie zwieblen
Konjunktiv I Perfekt
- ich habe gezwiebelt
- du habest gezwiebelt
- er/sie/es habe gezwiebelt
- wir haben gezwiebelt
- ihr habet gezwiebelt
- Sie haben gezwiebelt
Konjunktiv I Futur I
- ich werde zwiebeln
- du werdest zwiebeln
- er/sie/es werde zwiebeln
- wir werden zwiebeln
- ihr werdet zwiebeln
- Sie werden zwiebeln
Konjunktiv I Futur II
- ich werde gezwiebelt haben
- du werdest gezwiebelt haben
- er/sie/es werde gezwiebelt haben
- wir werden gezwiebelt haben
- ihr werdet gezwiebelt haben
- Sie werden gezwiebelt haben
Koniugacja czasownika "zwiebeln" w Konjunktiv II w języku niemieckim
Konjunktiv II jest głównie używany do wyrażania nierzeczywistego w języku niemieckim. Te czasy koniugacji nie są używane zbyt często.
W ten sposób powstaje przerwa między mową a rzeczywistością. Konjunktiv II jest używany do wyrażania hipotezy, życzenia lub zdania ze zwrotem warunkowym. Ten czas koniugacji jest również używany do tworzenia konwencjonalnych zwrotów grzecznościowych w języku niemieckim.
Konjunktiv II Präteritum
- ich zwiebelte
- du zwiebeltest
- er/sie/es zwiebelte
- wir zwiebelten
- ihr zwiebeltet
- Sie zwiebelten
Konjunktiv II Plusquamperfekt
- ich hätte gezwiebelt
- du hättest gezwiebelt
- er/sie/es hätte gezwiebelt
- wir hätten gezwiebelt
- ihr hättet gezwiebelt
- Sie hätten gezwiebelt
Konjunktiv II Futur I
- ich würde zwiebeln
- du würdest zwiebeln
- er/sie/es würde zwiebeln
- wir würden zwiebeln
- ihr würdet zwiebeln
- Sie würden zwiebeln
Konjunktiv II Futur II
- ich würde gezwiebelt haben
- du würdest gezwiebelt haben
- er/sie/es würde gezwiebelt haben
- wir würden gezwiebelt haben
- ihr würdet gezwiebelt haben
- Sie würden gezwiebelt haben
Wyszukaj koniugację innego czasownika w języku niemieckim
Odkryj inne losowe czasowniki:
liegenquerenwiderlegenwohlergehenzuschusternzwangsvorführenzwickenzwingenzwischenrufen
