Koniugacja czasownika anbellen we wszystkich czasach w języku niemieckim
Oto tabele koniugacyjne czasownika anbellen w języku niemieckim. Aby wyszukać odmianę innego czasownika w języku niemieckim, kliknij tutaj.
Koniugacja czasownika "anbellen" w czasach Indikativ
Czasy Indikativ są najczęściej używanymi czasami koniugacyjnymi w języku niemieckim. Umożliwiają one przywołanie rzeczywistego faktu lub czynności bez odbiegania od rzeczywistości.
Präsens
- ich belle an
- du bellst an
- er/sie/es bellt an
- wir bellen an
- ihr bellt an
- Sie bellen an
Perfekt
- ich habe angebellt
- du hast angebellt
- er/sie/es hat angebellt
- wir haben angebellt
- ihr habt angebellt
- Sie haben angebellt
Präteritum
- ich bellte an
- du belltest an
- er/sie/es bellte an
- wir bellten an
- ihr belltet an
- Sie bellten an
Plusquamperfekt
- ich hatte angebellt
- du hattest angebellt
- er/sie/es hatte angebellt
- wir hatten angebellt
- ihr hattet angebellt
- Sie hatten angebellt
Futur I
- ich werde anbellen
- du wirst anbellen
- er/sie/es wird anbellen
- wir werden anbellen
- ihr werdet anbellen
- Sie werden anbellen
Futur II
- ich werde angebellt haben
- du wirst angebellt haben
- er/sie/es wird angebellt haben
- wir werden angebellt haben
- ihr werdet angebellt haben
- Sie werden angebellt haben
Koniugacja czasownika "anbellen" w czasach Imperativ, Partizip i Infinitiv
Czasy Imperativ i Partizip w koniugacji języka niemieckiego. Są one powszechnie używane.
Imperativ w języku niemieckim jest używany, aby wydawać rozkazy, żądać czegoś od kogoś lub po prostu prosić kogoś o zrobienie czegoś. Ten nastrój gramatyczny jest często używany w języku niemieckim. Partizip I i Partizip II są używane zamiast odmienionych czasowników lub przymiotników. Partizip II jest używany do tworzenia czasów złożonych, jak również formy biernej w języku niemieckim.
Imperativ Präsens
- belle (du) an
- bellen wir an
- bellt ihr an
- bellen Sie an
Koniugacja czasownika "anbellen" w Konjunktiv I w języku niemieckim
Głównym zastosowaniem czasu Konjunktiv I w języku niemieckim jest mowa pośrednia, czasy te są rzadziej używane w języku niemieckim.
Konjunktiv I Präsens
- ich belle an
- du bellest an
- er/sie/es belle an
- wir bellen an
- ihr bellet an
- Sie bellen an
Konjunktiv I Perfekt
- ich habe angebellt
- du habest angebellt
- er/sie/es habe angebellt
- wir haben angebellt
- ihr habet angebellt
- Sie haben angebellt
Konjunktiv I Futur I
- ich werde anbellen
- du werdest anbellen
- er/sie/es werde anbellen
- wir werden anbellen
- ihr werdet anbellen
- Sie werden anbellen
Konjunktiv I Futur II
- ich werde angebellt haben
- du werdest angebellt haben
- er/sie/es werde angebellt haben
- wir werden angebellt haben
- ihr werdet angebellt haben
- Sie werden angebellt haben
Koniugacja czasownika "anbellen" w Konjunktiv II w języku niemieckim
Konjunktiv II jest głównie używany do wyrażania nierzeczywistego w języku niemieckim. Te czasy koniugacji nie są używane zbyt często.
W ten sposób powstaje przerwa między mową a rzeczywistością. Konjunktiv II jest używany do wyrażania hipotezy, życzenia lub zdania ze zwrotem warunkowym. Ten czas koniugacji jest również używany do tworzenia konwencjonalnych zwrotów grzecznościowych w języku niemieckim.
Konjunktiv II Präteritum
- ich bellte an
- du belltest an
- er/sie/es bellte an
- wir bellten an
- ihr belltet an
- Sie bellten an
Konjunktiv II Plusquamperfekt
- ich hätte angebellt
- du hättest angebellt
- er/sie/es hätte angebellt
- wir hätten angebellt
- ihr hättet angebellt
- Sie hätten angebellt
Konjunktiv II Futur I
- ich würde anbellen
- du würdest anbellen
- er/sie/es würde anbellen
- wir würden anbellen
- ihr würdet anbellen
- Sie würden anbellen
Konjunktiv II Futur II
- ich würde angebellt haben
- du würdest angebellt haben
- er/sie/es würde angebellt haben
- wir würden angebellt haben
- ihr würdet angebellt haben
- Sie würden angebellt haben
Wyszukaj koniugację innego czasownika w języku niemieckim
Odkryj inne losowe czasowniki:
adjektivierenanbändelnanbelangenanbequemenanblaffenanknipsenaufhetzenausreibendurchstudierenfällenpedalen
