Koniugacja czasownika zappeln we wszystkich czasach w języku niemieckim
Oto tabele koniugacyjne czasownika zappeln w języku niemieckim. Aby wyszukać odmianę innego czasownika w języku niemieckim, kliknij tutaj.
Koniugacja czasownika "zappeln" w czasach Indikativ
Czasy Indikativ są najczęściej używanymi czasami koniugacyjnymi w języku niemieckim. Umożliwiają one przywołanie rzeczywistego faktu lub czynności bez odbiegania od rzeczywistości.
Präsens
- ich zapple
- du zappelst
- er/sie/es zappelt
- wir zappeln
- ihr zappelt
- Sie zappeln
- ich zappele
- du zappelst
- er/sie/es zappelt
- wir zappeln
- ihr zappelt
- Sie zappeln
Perfekt
- ich habe gezappelt
- du hast gezappelt
- er/sie/es hat gezappelt
- wir haben gezappelt
- ihr habt gezappelt
- Sie haben gezappelt
Präteritum
- ich zappelte
- du zappeltest
- er/sie/es zappelte
- wir zappelten
- ihr zappeltet
- Sie zappelten
Plusquamperfekt
- ich hatte gezappelt
- du hattest gezappelt
- er/sie/es hatte gezappelt
- wir hatten gezappelt
- ihr hattet gezappelt
- Sie hatten gezappelt
Futur I
- ich werde zappeln
- du wirst zappeln
- er/sie/es wird zappeln
- wir werden zappeln
- ihr werdet zappeln
- Sie werden zappeln
Futur II
- ich werde gezappelt haben
- du wirst gezappelt haben
- er/sie/es wird gezappelt haben
- wir werden gezappelt haben
- ihr werdet gezappelt haben
- Sie werden gezappelt haben
Koniugacja czasownika "zappeln" w czasach Imperativ, Partizip i Infinitiv
Czasy Imperativ i Partizip w koniugacji języka niemieckiego. Są one powszechnie używane.
Imperativ w języku niemieckim jest używany, aby wydawać rozkazy, żądać czegoś od kogoś lub po prostu prosić kogoś o zrobienie czegoś. Ten nastrój gramatyczny jest często używany w języku niemieckim. Partizip I i Partizip II są używane zamiast odmienionych czasowników lub przymiotników. Partizip II jest używany do tworzenia czasów złożonych, jak również formy biernej w języku niemieckim.
Imperativ Präsens
- zapple (du)
- zappeln wir
- zappelt ihr
- zappeln Sie
Koniugacja czasownika "zappeln" w Konjunktiv I w języku niemieckim
Głównym zastosowaniem czasu Konjunktiv I w języku niemieckim jest mowa pośrednia, czasy te są rzadziej używane w języku niemieckim.
Konjunktiv I Präsens
- ich zapple
- du zapplest
- er/sie/es zapple
- wir zapplen
- ihr zapplet
- Sie zapplen
Konjunktiv I Perfekt
- ich habe gezappelt
- du habest gezappelt
- er/sie/es habe gezappelt
- wir haben gezappelt
- ihr habet gezappelt
- Sie haben gezappelt
Konjunktiv I Futur I
- ich werde zappeln
- du werdest zappeln
- er/sie/es werde zappeln
- wir werden zappeln
- ihr werdet zappeln
- Sie werden zappeln
Konjunktiv I Futur II
- ich werde gezappelt haben
- du werdest gezappelt haben
- er/sie/es werde gezappelt haben
- wir werden gezappelt haben
- ihr werdet gezappelt haben
- Sie werden gezappelt haben
Koniugacja czasownika "zappeln" w Konjunktiv II w języku niemieckim
Konjunktiv II jest głównie używany do wyrażania nierzeczywistego w języku niemieckim. Te czasy koniugacji nie są używane zbyt często.
W ten sposób powstaje przerwa między mową a rzeczywistością. Konjunktiv II jest używany do wyrażania hipotezy, życzenia lub zdania ze zwrotem warunkowym. Ten czas koniugacji jest również używany do tworzenia konwencjonalnych zwrotów grzecznościowych w języku niemieckim.
Konjunktiv II Präteritum
- ich zappelte
- du zappeltest
- er/sie/es zappelte
- wir zappelten
- ihr zappeltet
- Sie zappelten
Konjunktiv II Plusquamperfekt
- ich hätte gezappelt
- du hättest gezappelt
- er/sie/es hätte gezappelt
- wir hätten gezappelt
- ihr hättet gezappelt
- Sie hätten gezappelt
Konjunktiv II Futur I
- ich würde zappeln
- du würdest zappeln
- er/sie/es würde zappeln
- wir würden zappeln
- ihr würdet zappeln
- Sie würden zappeln
Konjunktiv II Futur II
- ich würde gezappelt haben
- du würdest gezappelt haben
- er/sie/es würde gezappelt haben
- wir würden gezappelt haben
- ihr würdet gezappelt haben
- Sie würden gezappelt haben
Wyszukaj koniugację innego czasownika w języku niemieckim
Odkryj inne losowe czasowniki:
immerwiederkehrennachfärbenvoraufgehenvorfahrenwiehernzahlenzapfenzappenzeichnenzueinanderhaltenzustoßen