Koniugacja czasownika wohnen we wszystkich czasach w języku niemieckim
Oto tabele koniugacyjne czasownika wohnen w języku niemieckim. Aby wyszukać odmianę innego czasownika w języku niemieckim, kliknij tutaj.
Koniugacja czasownika "wohnen" w czasach Indikativ
Czasy Indikativ są najczęściej używanymi czasami koniugacyjnymi w języku niemieckim. Umożliwiają one przywołanie rzeczywistego faktu lub czynności bez odbiegania od rzeczywistości.
Präsens
- ich wohne
- du wohnst
- er/sie/es wohnt
- wir wohnen
- ihr wohnt
- Sie wohnen
Perfekt
- ich habe gewohnt
- du hast gewohnt
- er/sie/es hat gewohnt
- wir haben gewohnt
- ihr habt gewohnt
- Sie haben gewohnt
Präteritum
- ich wohnte
- du wohntest
- er/sie/es wohnte
- wir wohnten
- ihr wohntet
- Sie wohnten
Plusquamperfekt
- ich hatte gewohnt
- du hattest gewohnt
- er/sie/es hatte gewohnt
- wir hatten gewohnt
- ihr hattet gewohnt
- Sie hatten gewohnt
Futur I
- ich werde wohnen
- du wirst wohnen
- er/sie/es wird wohnen
- wir werden wohnen
- ihr werdet wohnen
- Sie werden wohnen
Futur II
- ich werde gewohnt haben
- du wirst gewohnt haben
- er/sie/es wird gewohnt haben
- wir werden gewohnt haben
- ihr werdet gewohnt haben
- Sie werden gewohnt haben
Koniugacja czasownika "wohnen" w czasach Imperativ, Partizip i Infinitiv
Czasy Imperativ i Partizip w koniugacji języka niemieckiego. Są one powszechnie używane.
Imperativ w języku niemieckim jest używany, aby wydawać rozkazy, żądać czegoś od kogoś lub po prostu prosić kogoś o zrobienie czegoś. Ten nastrój gramatyczny jest często używany w języku niemieckim. Partizip I i Partizip II są używane zamiast odmienionych czasowników lub przymiotników. Partizip II jest używany do tworzenia czasów złożonych, jak również formy biernej w języku niemieckim.
Imperativ Präsens
- wohne (du)
- wohnen wir
- wohnt ihr
- wohnen Sie
Koniugacja czasownika "wohnen" w Konjunktiv I w języku niemieckim
Głównym zastosowaniem czasu Konjunktiv I w języku niemieckim jest mowa pośrednia, czasy te są rzadziej używane w języku niemieckim.
Konjunktiv I Präsens
- ich wohne
- du wohnest
- er/sie/es wohne
- wir wohnen
- ihr wohnet
- Sie wohnen
Konjunktiv I Perfekt
- ich habe gewohnt
- du habest gewohnt
- er/sie/es habe gewohnt
- wir haben gewohnt
- ihr habet gewohnt
- Sie haben gewohnt
Konjunktiv I Futur I
- ich werde wohnen
- du werdest wohnen
- er/sie/es werde wohnen
- wir werden wohnen
- ihr werdet wohnen
- Sie werden wohnen
Konjunktiv I Futur II
- ich werde gewohnt haben
- du werdest gewohnt haben
- er/sie/es werde gewohnt haben
- wir werden gewohnt haben
- ihr werdet gewohnt haben
- Sie werden gewohnt haben
Koniugacja czasownika "wohnen" w Konjunktiv II w języku niemieckim
Konjunktiv II jest głównie używany do wyrażania nierzeczywistego w języku niemieckim. Te czasy koniugacji nie są używane zbyt często.
W ten sposób powstaje przerwa między mową a rzeczywistością. Konjunktiv II jest używany do wyrażania hipotezy, życzenia lub zdania ze zwrotem warunkowym. Ten czas koniugacji jest również używany do tworzenia konwencjonalnych zwrotów grzecznościowych w języku niemieckim.
Konjunktiv II Präteritum
- ich wohnte
- du wohntest
- er/sie/es wohnte
- wir wohnten
- ihr wohntet
- Sie wohnten
Konjunktiv II Plusquamperfekt
- ich hätte gewohnt
- du hättest gewohnt
- er/sie/es hätte gewohnt
- wir hätten gewohnt
- ihr hättet gewohnt
- Sie hätten gewohnt
Konjunktiv II Futur I
- ich würde wohnen
- du würdest wohnen
- er/sie/es würde wohnen
- wir würden wohnen
- ihr würdet wohnen
- Sie würden wohnen
Konjunktiv II Futur II
- ich würde gewohnt haben
- du würdest gewohnt haben
- er/sie/es würde gewohnt haben
- wir würden gewohnt haben
- ihr würdet gewohnt haben
- Sie würden gewohnt haben
Wyszukaj koniugację innego czasownika w języku niemieckim
Odkryj inne losowe czasowniki:
hüllenmutierenvollqualmenvorbeischwebenwiedererlebenwogenwohlwollenwölbenwuchernzirkulierenzuschaufeln
