Koniugacja czasownika rufen we wszystkich czasach w języku niemieckim
Oto tabele koniugacyjne czasownika rufen w języku niemieckim. Aby wyszukać odmianę innego czasownika w języku niemieckim, kliknij tutaj.
Koniugacja czasownika "rufen" w czasach Indikativ
Czasy Indikativ są najczęściej używanymi czasami koniugacyjnymi w języku niemieckim. Umożliwiają one przywołanie rzeczywistego faktu lub czynności bez odbiegania od rzeczywistości.
Präsens
- ich rufe
- du rufst
- er/sie/es ruft
- wir rufen
- ihr ruft
- Sie rufen
Perfekt
- ich habe gerufen
- du hast gerufen
- er/sie/es hat gerufen
- wir haben gerufen
- ihr habt gerufen
- Sie haben gerufen
Präteritum
- ich rief
- du riefst
- er/sie/es rief
- wir riefen
- ihr rieft
- Sie riefen
Plusquamperfekt
- ich hatte gerufen
- du hattest gerufen
- er/sie/es hatte gerufen
- wir hatten gerufen
- ihr hattet gerufen
- Sie hatten gerufen
Futur I
- ich werde rufen
- du wirst rufen
- er/sie/es wird rufen
- wir werden rufen
- ihr werdet rufen
- Sie werden rufen
Futur II
- ich werde gerufen haben
- du wirst gerufen haben
- er/sie/es wird gerufen haben
- wir werden gerufen haben
- ihr werdet gerufen haben
- Sie werden gerufen haben
Koniugacja czasownika "rufen" w czasach Imperativ, Partizip i Infinitiv
Czasy Imperativ i Partizip w koniugacji języka niemieckiego. Są one powszechnie używane.
Imperativ w języku niemieckim jest używany, aby wydawać rozkazy, żądać czegoś od kogoś lub po prostu prosić kogoś o zrobienie czegoś. Ten nastrój gramatyczny jest często używany w języku niemieckim. Partizip I i Partizip II są używane zamiast odmienionych czasowników lub przymiotników. Partizip II jest używany do tworzenia czasów złożonych, jak również formy biernej w języku niemieckim.
Imperativ Präsens
- ruf (du)
- rufen wir
- ruft ihr
- rufen Sie
- rufe (du)
- rufen wir
- ruft ihr
- rufen Sie
Koniugacja czasownika "rufen" w Konjunktiv I w języku niemieckim
Głównym zastosowaniem czasu Konjunktiv I w języku niemieckim jest mowa pośrednia, czasy te są rzadziej używane w języku niemieckim.
Konjunktiv I Präsens
- ich rufe
- du rufest
- er/sie/es rufe
- wir rufen
- ihr rufet
- Sie rufen
Konjunktiv I Perfekt
- ich habe gerufen
- du habest gerufen
- er/sie/es habe gerufen
- wir haben gerufen
- ihr habet gerufen
- Sie haben gerufen
Konjunktiv I Futur I
- ich werde rufen
- du werdest rufen
- er/sie/es werde rufen
- wir werden rufen
- ihr werdet rufen
- Sie werden rufen
Konjunktiv I Futur II
- ich werde gerufen haben
- du werdest gerufen haben
- er/sie/es werde gerufen haben
- wir werden gerufen haben
- ihr werdet gerufen haben
- Sie werden gerufen haben
Koniugacja czasownika "rufen" w Konjunktiv II w języku niemieckim
Konjunktiv II jest głównie używany do wyrażania nierzeczywistego w języku niemieckim. Te czasy koniugacji nie są używane zbyt często.
W ten sposób powstaje przerwa między mową a rzeczywistością. Konjunktiv II jest używany do wyrażania hipotezy, życzenia lub zdania ze zwrotem warunkowym. Ten czas koniugacji jest również używany do tworzenia konwencjonalnych zwrotów grzecznościowych w języku niemieckim.
Konjunktiv II Präteritum
- ich riefe
- du riefest
- er/sie/es riefe
- wir riefen
- ihr riefet
- Sie riefen
Konjunktiv II Plusquamperfekt
- ich hätte gerufen
- du hättest gerufen
- er/sie/es hätte gerufen
- wir hätten gerufen
- ihr hättet gerufen
- Sie hätten gerufen
Konjunktiv II Futur I
- ich würde rufen
- du würdest rufen
- er/sie/es würde rufen
- wir würden rufen
- ihr würdet rufen
- Sie würden rufen
Konjunktiv II Futur II
- ich würde gerufen haben
- du würdest gerufen haben
- er/sie/es würde gerufen haben
- wir würden gerufen haben
- ihr würdet gerufen haben
- Sie würden gerufen haben
Wyszukaj koniugację innego czasownika w języku niemieckim
Odkryj inne losowe czasowniki:
eingruppierenflippernniederdrückenopfernremisierenribbelnriefelnriegelnrinnensächselnskizzierenüberkrustenvulgarisierenzuschalten
