Koniugacja czasownika bellen we wszystkich czasach w języku niemieckim
Oto tabele koniugacyjne czasownika bellen w języku niemieckim. Aby wyszukać odmianę innego czasownika w języku niemieckim, kliknij tutaj.
Koniugacja czasownika "bellen" w czasach Indikativ
Czasy Indikativ są najczęściej używanymi czasami koniugacyjnymi w języku niemieckim. Umożliwiają one przywołanie rzeczywistego faktu lub czynności bez odbiegania od rzeczywistości.
Präsens
- ich belle
- du bellst
- er/sie/es bellt
- wir bellen
- ihr bellt
- Sie bellen
Perfekt
- ich habe gebellt
- du hast gebellt
- er/sie/es hat gebellt
- wir haben gebellt
- ihr habt gebellt
- Sie haben gebellt
Präteritum
- ich bellte
- du belltest
- er/sie/es bellte
- wir bellten
- ihr belltet
- Sie bellten
Plusquamperfekt
- ich hatte gebellt
- du hattest gebellt
- er/sie/es hatte gebellt
- wir hatten gebellt
- ihr hattet gebellt
- Sie hatten gebellt
Futur I
- ich werde bellen
- du wirst bellen
- er/sie/es wird bellen
- wir werden bellen
- ihr werdet bellen
- Sie werden bellen
Futur II
- ich werde gebellt haben
- du wirst gebellt haben
- er/sie/es wird gebellt haben
- wir werden gebellt haben
- ihr werdet gebellt haben
- Sie werden gebellt haben
Koniugacja czasownika "bellen" w czasach Imperativ, Partizip i Infinitiv
Czasy Imperativ i Partizip w koniugacji języka niemieckiego. Są one powszechnie używane.
Imperativ w języku niemieckim jest używany, aby wydawać rozkazy, żądać czegoś od kogoś lub po prostu prosić kogoś o zrobienie czegoś. Ten nastrój gramatyczny jest często używany w języku niemieckim. Partizip I i Partizip II są używane zamiast odmienionych czasowników lub przymiotników. Partizip II jest używany do tworzenia czasów złożonych, jak również formy biernej w języku niemieckim.
Imperativ Präsens
- belle (du)
- bellen wir
- bellt ihr
- bellen Sie
Koniugacja czasownika "bellen" w Konjunktiv I w języku niemieckim
Głównym zastosowaniem czasu Konjunktiv I w języku niemieckim jest mowa pośrednia, czasy te są rzadziej używane w języku niemieckim.
Konjunktiv I Präsens
- ich belle
- du bellest
- er/sie/es belle
- wir bellen
- ihr bellet
- Sie bellen
Konjunktiv I Perfekt
- ich habe gebellt
- du habest gebellt
- er/sie/es habe gebellt
- wir haben gebellt
- ihr habet gebellt
- Sie haben gebellt
Konjunktiv I Futur I
- ich werde bellen
- du werdest bellen
- er/sie/es werde bellen
- wir werden bellen
- ihr werdet bellen
- Sie werden bellen
Konjunktiv I Futur II
- ich werde gebellt haben
- du werdest gebellt haben
- er/sie/es werde gebellt haben
- wir werden gebellt haben
- ihr werdet gebellt haben
- Sie werden gebellt haben
Koniugacja czasownika "bellen" w Konjunktiv II w języku niemieckim
Konjunktiv II jest głównie używany do wyrażania nierzeczywistego w języku niemieckim. Te czasy koniugacji nie są używane zbyt często.
W ten sposób powstaje przerwa między mową a rzeczywistością. Konjunktiv II jest używany do wyrażania hipotezy, życzenia lub zdania ze zwrotem warunkowym. Ten czas koniugacji jest również używany do tworzenia konwencjonalnych zwrotów grzecznościowych w języku niemieckim.
Konjunktiv II Präteritum
- ich bellte
- du belltest
- er/sie/es bellte
- wir bellten
- ihr belltet
- Sie bellten
Konjunktiv II Plusquamperfekt
- ich hätte gebellt
- du hättest gebellt
- er/sie/es hätte gebellt
- wir hätten gebellt
- ihr hättet gebellt
- Sie hätten gebellt
Konjunktiv II Futur I
- ich würde bellen
- du würdest bellen
- er/sie/es würde bellen
- wir würden bellen
- ihr würdet bellen
- Sie würden bellen
Konjunktiv II Futur II
- ich würde gebellt haben
- du würdest gebellt haben
- er/sie/es würde gebellt haben
- wir würden gebellt haben
- ihr würdet gebellt haben
- Sie würden gebellt haben
Wyszukaj koniugację innego czasownika w języku niemieckim
Odkryj inne losowe czasowniki:
auftunauseinanderbringenbeistellenbeleidigenbeliefernbelobenbemachenbespielendavongehendurchstreckengestellenhinaufschraubentrauern
