Vervoeging van het werkwoord kennen in alle Duitse tijden

Hier zijn de vervoegtabellen van het werkwoord kennen in het Duits. Om de vervoeging van een ander Duits werkwoord te zoeken, kun je hier klikken.

Vervoeging van het werkwoord "kennen" in de Indikativ tijd

De Indikativ tijd is de meest gebruikte vervoeging in het Duits. Ze maken het mogelijk om een echt feit of echte actie uit te drukken zonder af te wijken van de realiteit.

Präsens

  • ich kenne
  • du kennst
  • er/sie/es kennt
  • wir kennen
  • ihr kennt
  • Sie kennen

Perfekt

  • ich habe gekannt
  • du hast gekannt
  • er/sie/es hat gekannt
  • wir haben gekannt
  • ihr habt gekannt
  • Sie haben gekannt

Präteritum

  • ich kannte
  • du kanntest
  • er/sie/es kannte
  • wir kannten
  • ihr kanntet
  • Sie kannten

Plusquamperfekt

  • ich hatte gekannt
  • du hattest gekannt
  • er/sie/es hatte gekannt
  • wir hatten gekannt
  • ihr hattet gekannt
  • Sie hatten gekannt

Futur I

  • ich werde kennen
  • du wirst kennen
  • er/sie/es wird kennen
  • wir werden kennen
  • ihr werdet kennen
  • Sie werden kennen

Futur II

  • ich werde gekannt haben
  • du wirst gekannt haben
  • er/sie/es wird gekannt haben
  • wir werden gekannt haben
  • ihr werdet gekannt haben
  • Sie werden gekannt haben

Vervoeging van het werkwoord "kennen" in de Imperativ, de Partizip tijd en de Infinitiv

De Imperativ en de Partizip tijd in Duitse vervoeging. Ze komen vaak voor.

De Imperativ wordt in het Duits gebruikt om orders te geven, iets te eisen van iemand of om iemand te vragen iets te doen. Deze wijs wordt vaak gebruikt in het Duits. De Partizip I en de Partizip II worden gebruikt in plaats van vervoegde werkwoorden of bijvoeglijke naamwoorden.

Imperativ Präsens

  • kenne (du)
  • kennen wir
  • kennt ihr
  • kennen Sie

Infinitiv - Präsens

  • kennen

Infinitiv - Perfekt

  • gekannt haben

Partizip Präsens

  • kennend

Partizip Perfekt

  • gekannt

Vervoeging van het werkwoord "kennen" in de Konjunktiv I in het Duits

De hoofdfunctie van de Konjunktiv I in het Duits is indirect spreken, deze tijd wordt minder gebruikt in het Duits.

Konjunktiv I Präsens

  • ich kenne
  • du kennest
  • er/sie/es kenne
  • wir kennen
  • ihr kennet
  • Sie kennen

Konjunktiv I Perfekt

  • ich habe gekannt
  • du habest gekannt
  • er/sie/es habe gekannt
  • wir haben gekannt
  • ihr habet gekannt
  • Sie haben gekannt

Konjunktiv I Futur I

  • ich werde kennen
  • du werdest kennen
  • er/sie/es werde kennen
  • wir werden kennen
  • ihr werdet kennen
  • Sie werden kennen

Konjunktiv I Futur II

  • ich werde gekannt haben
  • du werdest gekannt haben
  • er/sie/es werde gekannt haben
  • wir werden gekannt haben
  • ihr werdet gekannt haben
  • Sie werden gekannt haben

Vervoeging van het werkwoord "kennen" in de Konjunktiv II in het Duits.

De Konjunktiv II wordt hoofdzakelijk gebruikt om het onechte uit de drukken in het Duits. Deze tijd wordt niet vaak gebruikt.

Dit creëert een gat tussen spraak en werkelijkheid. De Konjunktiv II wordt gebruik om een hypothese, wens of een zin met een voorwaarde uit te drukken. Deze tijd wordt ook gebruik voor conventionele beleefde uitdrukking in het Duits.

Konjunktiv II Präteritum

  • ich kennte
  • du kenntest
  • er/sie/es kennte
  • wir kennten
  • ihr kenntet
  • Sie kennten

Konjunktiv II Plusquamperfekt

  • ich hätte gekannt
  • du hättest gekannt
  • er/sie/es hätte gekannt
  • wir hätten gekannt
  • ihr hättet gekannt
  • Sie hätten gekannt

Konjunktiv II Futur I

  • ich würde kennen
  • du würdest kennen
  • er/sie/es würde kennen
  • wir würden kennen
  • ihr würdet kennen
  • Sie würden kennen

Konjunktiv II Futur II

  • ich würde gekannt haben
  • du würdest gekannt haben
  • er/sie/es würde gekannt haben
  • wir würden gekannt haben
  • ihr würdet gekannt haben
  • Sie würden gekannt haben

Zoek naar de vervoeging van een ander werkwoord in het Duits

Andere willekeurige werkwoorden om te ontdekken: auskleidendarbietenhineinkönnenhinkauernkannibalisierenkehrtmachenkelternkennenlernenketzernkonkretisierenmauzennützenteilnehmenverleben