Vervoeging van het werkwoord anwerfen in alle Duitse tijden
Hier zijn de vervoegtabellen van het werkwoord anwerfen in het Duits. Om de vervoeging van een ander Duits werkwoord te zoeken, kun je hier klikken.
Vervoeging van het werkwoord "anwerfen" in de Indikativ tijd
De Indikativ tijd is de meest gebruikte vervoeging in het Duits. Ze maken het mogelijk om een echt feit of echte actie uit te drukken zonder af te wijken van de realiteit.
Präsens
- ich werfe an
- du wirfst an
- er/sie/es wirft an
- wir werfen an
- ihr werft an
- Sie werfen an
Perfekt
- ich habe angeworfen
- du hast angeworfen
- er/sie/es hat angeworfen
- wir haben angeworfen
- ihr habt angeworfen
- Sie haben angeworfen
Präteritum
- ich warf an
- du warfst an
- er/sie/es warf an
- wir warfen an
- ihr warft an
- Sie warfen an
Plusquamperfekt
- ich hatte angeworfen
- du hattest angeworfen
- er/sie/es hatte angeworfen
- wir hatten angeworfen
- ihr hattet angeworfen
- Sie hatten angeworfen
Futur I
- ich werde anwerfen
- du wirst anwerfen
- er/sie/es wird anwerfen
- wir werden anwerfen
- ihr werdet anwerfen
- Sie werden anwerfen
Futur II
- ich werde angeworfen haben
- du wirst angeworfen haben
- er/sie/es wird angeworfen haben
- wir werden angeworfen haben
- ihr werdet angeworfen haben
- Sie werden angeworfen haben
Vervoeging van het werkwoord "anwerfen" in de Imperativ, de Partizip tijd en de Infinitiv
De Imperativ en de Partizip tijd in Duitse vervoeging. Ze komen vaak voor.
De Imperativ wordt in het Duits gebruikt om orders te geven, iets te eisen van iemand of om iemand te vragen iets te doen. Deze wijs wordt vaak gebruikt in het Duits. De Partizip I en de Partizip II worden gebruikt in plaats van vervoegde werkwoorden of bijvoeglijke naamwoorden.
Imperativ Präsens
- wirf (du) an
- werfen wir an
- werft ihr an
- werfen Sie an
Vervoeging van het werkwoord "anwerfen" in de Konjunktiv I in het Duits
De hoofdfunctie van de Konjunktiv I in het Duits is indirect spreken, deze tijd wordt minder gebruikt in het Duits.
Konjunktiv I Präsens
- ich werfe an
- du werfest an
- er/sie/es werfe an
- wir werfen an
- ihr werfet an
- Sie werfen an
Konjunktiv I Perfekt
- ich habe angeworfen
- du habest angeworfen
- er/sie/es habe angeworfen
- wir haben angeworfen
- ihr habet angeworfen
- Sie haben angeworfen
Konjunktiv I Futur I
- ich werde anwerfen
- du werdest anwerfen
- er/sie/es werde anwerfen
- wir werden anwerfen
- ihr werdet anwerfen
- Sie werden anwerfen
Konjunktiv I Futur II
- ich werde angeworfen haben
- du werdest angeworfen haben
- er/sie/es werde angeworfen haben
- wir werden angeworfen haben
- ihr werdet angeworfen haben
- Sie werden angeworfen haben
Vervoeging van het werkwoord "anwerfen" in de Konjunktiv II in het Duits.
De Konjunktiv II wordt hoofdzakelijk gebruikt om het onechte uit de drukken in het Duits. Deze tijd wordt niet vaak gebruikt.
Dit creëert een gat tussen spraak en werkelijkheid. De Konjunktiv II wordt gebruik om een hypothese, wens of een zin met een voorwaarde uit te drukken. Deze tijd wordt ook gebruik voor conventionele beleefde uitdrukking in het Duits.
Konjunktiv II Präteritum
- ich würfe an
- du würfest an
- er/sie/es würfe an
- wir würfen an
- ihr würfet an
- Sie würfen an
- ich würfe an
- du würfst an
- er/sie/es würfe an
- wir würfen an
- ihr würft an
- Sie würfen an
Konjunktiv II Plusquamperfekt
- ich hätte angeworfen
- du hättest angeworfen
- er/sie/es hätte angeworfen
- wir hätten angeworfen
- ihr hättet angeworfen
- Sie hätten angeworfen
Konjunktiv II Futur I
- ich würde anwerfen
- du würdest anwerfen
- er/sie/es würde anwerfen
- wir würden anwerfen
- ihr würdet anwerfen
- Sie würden anwerfen
Konjunktiv II Futur II
- ich würde angeworfen haben
- du würdest angeworfen haben
- er/sie/es würde angeworfen haben
- wir würden angeworfen haben
- ihr würdet angeworfen haben
- Sie würden angeworfen haben
Zoek naar de vervoeging van een ander werkwoord in het Duits
Andere willekeurige werkwoorden om te ontdekken:
abkragenabsäbelnansprechenanwandelnanwerbenanwetzenanzeichnenaufhängenaushebernbekreuzeneintreibengastierenrealisieren
