Vervoeging van het werkwoord anstarren in alle Duitse tijden
Hier zijn de vervoegtabellen van het werkwoord anstarren in het Duits. Om de vervoeging van een ander Duits werkwoord te zoeken, kun je hier klikken.
Vervoeging van het werkwoord "anstarren" in de Indikativ tijd
De Indikativ tijd is de meest gebruikte vervoeging in het Duits. Ze maken het mogelijk om een echt feit of echte actie uit te drukken zonder af te wijken van de realiteit.
Präsens
- ich starre an
- du starrst an
- er/sie/es starrt an
- wir starren an
- ihr starrt an
- Sie starren an
Perfekt
- ich habe angestarrt
- du hast angestarrt
- er/sie/es hat angestarrt
- wir haben angestarrt
- ihr habt angestarrt
- Sie haben angestarrt
Präteritum
- ich starrte an
- du starrtest an
- er/sie/es starrte an
- wir starrten an
- ihr starrtet an
- Sie starrten an
Plusquamperfekt
- ich hatte angestarrt
- du hattest angestarrt
- er/sie/es hatte angestarrt
- wir hatten angestarrt
- ihr hattet angestarrt
- Sie hatten angestarrt
Futur I
- ich werde anstarren
- du wirst anstarren
- er/sie/es wird anstarren
- wir werden anstarren
- ihr werdet anstarren
- Sie werden anstarren
Futur II
- ich werde angestarrt haben
- du wirst angestarrt haben
- er/sie/es wird angestarrt haben
- wir werden angestarrt haben
- ihr werdet angestarrt haben
- Sie werden angestarrt haben
Vervoeging van het werkwoord "anstarren" in de Imperativ, de Partizip tijd en de Infinitiv
De Imperativ en de Partizip tijd in Duitse vervoeging. Ze komen vaak voor.
De Imperativ wordt in het Duits gebruikt om orders te geven, iets te eisen van iemand of om iemand te vragen iets te doen. Deze wijs wordt vaak gebruikt in het Duits. De Partizip I en de Partizip II worden gebruikt in plaats van vervoegde werkwoorden of bijvoeglijke naamwoorden.
Imperativ Präsens
- starre (du) an
- starren wir an
- starrt ihr an
- starren Sie an
Vervoeging van het werkwoord "anstarren" in de Konjunktiv I in het Duits
De hoofdfunctie van de Konjunktiv I in het Duits is indirect spreken, deze tijd wordt minder gebruikt in het Duits.
Konjunktiv I Präsens
- ich starre an
- du starrest an
- er/sie/es starre an
- wir starren an
- ihr starret an
- Sie starren an
Konjunktiv I Perfekt
- ich habe angestarrt
- du habest angestarrt
- er/sie/es habe angestarrt
- wir haben angestarrt
- ihr habet angestarrt
- Sie haben angestarrt
Konjunktiv I Futur I
- ich werde anstarren
- du werdest anstarren
- er/sie/es werde anstarren
- wir werden anstarren
- ihr werdet anstarren
- Sie werden anstarren
Konjunktiv I Futur II
- ich werde angestarrt haben
- du werdest angestarrt haben
- er/sie/es werde angestarrt haben
- wir werden angestarrt haben
- ihr werdet angestarrt haben
- Sie werden angestarrt haben
Vervoeging van het werkwoord "anstarren" in de Konjunktiv II in het Duits.
De Konjunktiv II wordt hoofdzakelijk gebruikt om het onechte uit de drukken in het Duits. Deze tijd wordt niet vaak gebruikt.
Dit creëert een gat tussen spraak en werkelijkheid. De Konjunktiv II wordt gebruik om een hypothese, wens of een zin met een voorwaarde uit te drukken. Deze tijd wordt ook gebruik voor conventionele beleefde uitdrukking in het Duits.
Konjunktiv II Präteritum
- ich starrte an
- du starrtest an
- er/sie/es starrte an
- wir starrten an
- ihr starrtet an
- Sie starrten an
Konjunktiv II Plusquamperfekt
- ich hätte angestarrt
- du hättest angestarrt
- er/sie/es hätte angestarrt
- wir hätten angestarrt
- ihr hättet angestarrt
- Sie hätten angestarrt
Konjunktiv II Futur I
- ich würde anstarren
- du würdest anstarren
- er/sie/es würde anstarren
- wir würden anstarren
- ihr würdet anstarren
- Sie würden anstarren
Konjunktiv II Futur II
- ich würde angestarrt haben
- du würdest angestarrt haben
- er/sie/es würde angestarrt haben
- wir würden angestarrt haben
- ihr würdet angestarrt haben
- Sie würden angestarrt haben
Zoek naar de vervoeging van een ander werkwoord in het Duits
Andere willekeurige werkwoorden om te ontdekken:
abhalfternabnagenansaufenanspuckenanstapfenanstaubenansteuernaufeinanderbewegenausfaulenbeirreneinschwimmenfruchtenraunen
