Vervoeging van het werkwoord anfallen in alle Duitse tijden
Hier zijn de vervoegtabellen van het werkwoord anfallen in het Duits. Om de vervoeging van een ander Duits werkwoord te zoeken, kun je hier klikken.
Vervoeging van het werkwoord "anfallen" in de Indikativ tijd
De Indikativ tijd is de meest gebruikte vervoeging in het Duits. Ze maken het mogelijk om een echt feit of echte actie uit te drukken zonder af te wijken van de realiteit.
Präsens
- ich falle an
- du fällst an
- er/sie/es fällt an
- wir fallen an
- ihr fallt an
- Sie fallen an
Perfekt
- ich bin angefallen
- du bist angefallen
- er/sie/es ist angefallen
- wir sind angefallen
- ihr seid angefallen
- Sie sind angefallen
Präteritum
- ich fiel an
- du fielst an
- er/sie/es fiel an
- wir fielen an
- ihr fielt an
- Sie fielen an
Plusquamperfekt
- ich war angefallen
- du warst angefallen
- er/sie/es war angefallen
- wir waren angefallen
- ihr wart angefallen
- Sie waren angefallen
Futur I
- ich werde anfallen
- du wirst anfallen
- er/sie/es wird anfallen
- wir werden anfallen
- ihr werdet anfallen
- Sie werden anfallen
Futur II
- ich werde angefallen sein
- du wirst angefallen sein
- er/sie/es wird angefallen sein
- wir werden angefallen sein
- ihr werdet angefallen sein
- Sie werden angefallen sein
Vervoeging van het werkwoord "anfallen" in de Imperativ, de Partizip tijd en de Infinitiv
De Imperativ en de Partizip tijd in Duitse vervoeging. Ze komen vaak voor.
De Imperativ wordt in het Duits gebruikt om orders te geven, iets te eisen van iemand of om iemand te vragen iets te doen. Deze wijs wordt vaak gebruikt in het Duits. De Partizip I en de Partizip II worden gebruikt in plaats van vervoegde werkwoorden of bijvoeglijke naamwoorden.
Imperativ Präsens
- falle (du) an
- fallen wir an
- fallt ihr an
- fallen Sie an
- fall (du) an
- fallen wir an
- fallt ihr an
- fallen Sie an
Vervoeging van het werkwoord "anfallen" in de Konjunktiv I in het Duits
De hoofdfunctie van de Konjunktiv I in het Duits is indirect spreken, deze tijd wordt minder gebruikt in het Duits.
Konjunktiv I Präsens
- ich falle an
- du fallest an
- er/sie/es falle an
- wir fallen an
- ihr fallet an
- Sie fallen an
Konjunktiv I Perfekt
- ich sei angefallen
- du seiest angefallen
- er/sie/es sei angefallen
- wir seien angefallen
- ihr seiet angefallen
- Sie seien angefallen
Konjunktiv I Futur I
- ich werde anfallen
- du werdest anfallen
- er/sie/es werde anfallen
- wir werden anfallen
- ihr werdet anfallen
- Sie werden anfallen
Konjunktiv I Futur II
- ich werde angefallen sein
- du werdest angefallen sein
- er/sie/es werde angefallen sein
- wir werden angefallen sein
- ihr werdet angefallen sein
- Sie werden angefallen sein
Vervoeging van het werkwoord "anfallen" in de Konjunktiv II in het Duits.
De Konjunktiv II wordt hoofdzakelijk gebruikt om het onechte uit de drukken in het Duits. Deze tijd wordt niet vaak gebruikt.
Dit creëert een gat tussen spraak en werkelijkheid. De Konjunktiv II wordt gebruik om een hypothese, wens of een zin met een voorwaarde uit te drukken. Deze tijd wordt ook gebruik voor conventionele beleefde uitdrukking in het Duits.
Konjunktiv II Präteritum
- ich fiele an
- du fielest an
- er/sie/es fiele an
- wir fielen an
- ihr fielet an
- Sie fielen an
Konjunktiv II Plusquamperfekt
- ich wäre angefallen
- du wärest angefallen
- er/sie/es wäre angefallen
- wir wären angefallen
- ihr wäret angefallen
- Sie wären angefallen
Konjunktiv II Futur I
- ich würde anfallen
- du würdest anfallen
- er/sie/es würde anfallen
- wir würden anfallen
- ihr würdet anfallen
- Sie würden anfallen
Konjunktiv II Futur II
- ich würde angefallen sein
- du würdest angefallen sein
- er/sie/es würde angefallen sein
- wir würden angefallen sein
- ihr würdet angefallen sein
- Sie würden angefallen sein
Zoek naar de vervoeging van een ander werkwoord in het Duits
Andere willekeurige werkwoorden om te ontdekken:
anbindenanempfehlenanfahrenanfangenanfeuchtenanpeitschenaufpäppelnaussinneneinbauenfertigschreibenpispern
