Vervoeging van het werkwoord androhen in alle Duitse tijden
Hier zijn de vervoegtabellen van het werkwoord androhen in het Duits. Om de vervoeging van een ander Duits werkwoord te zoeken, kun je hier klikken.
Vervoeging van het werkwoord "androhen" in de Indikativ tijd
De Indikativ tijd is de meest gebruikte vervoeging in het Duits. Ze maken het mogelijk om een echt feit of echte actie uit te drukken zonder af te wijken van de realiteit.
Präsens
- ich drohe an
- du drohst an
- er/sie/es droht an
- wir drohen an
- ihr droht an
- Sie drohen an
Perfekt
- ich habe angedroht
- du hast angedroht
- er/sie/es hat angedroht
- wir haben angedroht
- ihr habt angedroht
- Sie haben angedroht
Präteritum
- ich drohte an
- du drohtest an
- er/sie/es drohte an
- wir drohten an
- ihr drohtet an
- Sie drohten an
Plusquamperfekt
- ich hatte angedroht
- du hattest angedroht
- er/sie/es hatte angedroht
- wir hatten angedroht
- ihr hattet angedroht
- Sie hatten angedroht
Futur I
- ich werde androhen
- du wirst androhen
- er/sie/es wird androhen
- wir werden androhen
- ihr werdet androhen
- Sie werden androhen
Futur II
- ich werde angedroht haben
- du wirst angedroht haben
- er/sie/es wird angedroht haben
- wir werden angedroht haben
- ihr werdet angedroht haben
- Sie werden angedroht haben
Vervoeging van het werkwoord "androhen" in de Imperativ, de Partizip tijd en de Infinitiv
De Imperativ en de Partizip tijd in Duitse vervoeging. Ze komen vaak voor.
De Imperativ wordt in het Duits gebruikt om orders te geven, iets te eisen van iemand of om iemand te vragen iets te doen. Deze wijs wordt vaak gebruikt in het Duits. De Partizip I en de Partizip II worden gebruikt in plaats van vervoegde werkwoorden of bijvoeglijke naamwoorden.
Imperativ Präsens
- drohe (du) an
- drohen wir an
- droht ihr an
- drohen Sie an
Vervoeging van het werkwoord "androhen" in de Konjunktiv I in het Duits
De hoofdfunctie van de Konjunktiv I in het Duits is indirect spreken, deze tijd wordt minder gebruikt in het Duits.
Konjunktiv I Präsens
- ich drohe an
- du drohest an
- er/sie/es drohe an
- wir drohen an
- ihr drohet an
- Sie drohen an
Konjunktiv I Perfekt
- ich habe angedroht
- du habest angedroht
- er/sie/es habe angedroht
- wir haben angedroht
- ihr habet angedroht
- Sie haben angedroht
Konjunktiv I Futur I
- ich werde androhen
- du werdest androhen
- er/sie/es werde androhen
- wir werden androhen
- ihr werdet androhen
- Sie werden androhen
Konjunktiv I Futur II
- ich werde angedroht haben
- du werdest angedroht haben
- er/sie/es werde angedroht haben
- wir werden angedroht haben
- ihr werdet angedroht haben
- Sie werden angedroht haben
Vervoeging van het werkwoord "androhen" in de Konjunktiv II in het Duits.
De Konjunktiv II wordt hoofdzakelijk gebruikt om het onechte uit de drukken in het Duits. Deze tijd wordt niet vaak gebruikt.
Dit creëert een gat tussen spraak en werkelijkheid. De Konjunktiv II wordt gebruik om een hypothese, wens of een zin met een voorwaarde uit te drukken. Deze tijd wordt ook gebruik voor conventionele beleefde uitdrukking in het Duits.
Konjunktiv II Präteritum
- ich drohte an
- du drohtest an
- er/sie/es drohte an
- wir drohten an
- ihr drohtet an
- Sie drohten an
Konjunktiv II Plusquamperfekt
- ich hätte angedroht
- du hättest angedroht
- er/sie/es hätte angedroht
- wir hätten angedroht
- ihr hättet angedroht
- Sie hätten angedroht
Konjunktiv II Futur I
- ich würde androhen
- du würdest androhen
- er/sie/es würde androhen
- wir würden androhen
- ihr würdet androhen
- Sie würden androhen
Konjunktiv II Futur II
- ich würde angedroht haben
- du würdest angedroht haben
- er/sie/es würde angedroht haben
- wir würden angedroht haben
- ihr würdet angedroht haben
- Sie würden angedroht haben
Zoek naar de vervoeging van een ander werkwoord in het Duits
Andere willekeurige werkwoorden om te ontdekken:
alliierenandiskutierenandringenandruckenaneinanderdrückenanlernenaufkurbelnausschlachtendurchwollenfehltreten
